Sumienie i Prawda

A więc to już 70 rocznica Powstania w Getcie Warszawskim. Wybuchło ono 19 kwietnia 1943 roku. W tym samym roku ale w lipcu Niemcy są na froncie wschodnim w dalszym ciągu w ofensywie, mimo przegranej pod Stalingradem. Dochodzi do bitwy z Sowietami pod Kurskiem (położony na wschód 100 km bliżej niż Moskwa). Wcześniejszymi okolicznościami pozwalającymi na pewien optymizm aliantów jest przegrana Luftwaffe w bitwie o Anglię i całkowita klęska Afrika Korps w końcu 1942 roku. W momencie podjęcia akcji przez Żydów w Warszawie nie wiadomo jeszcze jakie będą rezultaty wojny w Europie. W efekcie powstania zrównano z ziemią ponad 3 km kwadratowe zabudowy stolicy Polski (300 hektarów). W getcie pozostała tylko jedna stojąca budowla - kościół św. Augustyna na Nowolipkach. Żydzi, których walczyło ok. 1250 związali walkami siły niemieckie pod dowództwem SS-Gruppenführera Jürgena Stroopa, które liczyły ok. 3000 ludzi w tym najbardziej wydajnych bojowo ok. 820 żołnierzy Waffen-SS. Walczących po stronie okupanta zabito ok. 90, raniono zaś ok. 420 ludzi. Broń, którą walczono z Niemcami została prawie całkowicie dostarczona przez AK. Uszkodzono poważnie kilka pojazdów, a jedną ciężarówkę całkowicie zniszczono. Uznaje się, że powstanie w getcie zakończyło się 16 maja 1943 roku wraz z wysadzeniem Wielkiej Synagogi na Tłomackiem. Spoza getta żydowskich powstańców wspierała AK prowadząc nieustanny i skuteczny ostrzał pozycji niemieckich. Przy pomocy AK oddział 40 ludzi z Żydowskiej Organizacji Bojowej pod dowództwem Marka Edelmana przedostaje się do Kampinosu. O ile powstańcy żydowscy byli nazywani przez Niemców po prostu Żydami o tyle żołnierze AK zostali w raporcie Stroopa określeni jako bandyci. 1 sierpnia 1944 wybucha Powstanie Warszawskie, w którym biorą udział wszyscy mieszkańcy miasta, AK, NSZ a także i Żydzi uwięzieni w "Gęsiówce" oraz członkowie Żydowskiego Związku Wojskowego i Żydowskiej Organizacji Bojowej. Ogółem ok. 100 Żydów. W bieżącym roku będzie to zatem 69 rocznica tego narodowego zrywu. Od połowy września Armie Sowietów będą stać na Pradze, oczekując wytracenia przez Niemców ludności miasta i pozostałej jeszcze nieruchomej substancji Warszawy. Do walki w bezpośrednim zapleczu frontu wkraczają oddziały niemieckie i ich sojusznicy w liczbie ok. 30 tys. pod dowództwem Ericha von dem Bach-Zalewskiego. Ich końcowe straty to ok. 6 tys. zabitych oraz ok. 17 tys. rannych, zaginionych i dezerterów oraz takich, którzy dostali się do polskiej niewoli. W walkach po stronie polskiej brało udział ok. 48 tys. żołnierzy. Zniszczono ok. 300 czołgów niemieckich i dział pancernych. Zdobyto 10 czołgów i samochodów pancernych. Powstańcy otrzymali od aliantów wsparcie propagandowe oraz lotnicze w broni i amunicji ale na niewielką skalę (zrzuty). Po wkroczeniu Sowietów do Warszawy żołnierze AK i NSZ stali się dla nich jak dla Niemców bandytami. Jedno z tych powstań jak głoszą reżimowe media jest 'cacy' a drugie 'be'. Niech ewentualny czytelnik odpowie sobie na pytanie, które jest które i jak na prawdę powinno być.