Kocham Polskę - Walentynki 2013 w Białymstoku

Czy Polakom potrzeba zapożyczonego święta zwanego walentynkami? Raczej nie, bo mamy własne „miłosne” święto - Noc Kupały - Święto ognia, wody, słońca i księżyca, urodzaju, płodności, radości i miłości, powszechnie obchodzone na obszarach zamieszkiwanych przez ludy słowiańskie.

Wszechpolacy postanowili wykorzystać „miłosny” dzień i przypomnieć o miłości do ojczyzny. Jak co roku zorganizowali ogólnopolska akcje rozdawania plakatów pod tytułem – Kocham Polskę. W ubiegłym roku akcja była miło przyjęta przez środowiska patriotyczne i nie tylko. Również w tym roku plakaty rozeszły się jak świeże bułeczki.

Dla przypomnienia wiersz o miłości, miłości do ojczyzny.

Kto ty jesteś? — Polak mały.

Jaki znak twój? — Orzeł biały.

Gdzie ty mieszkasz? — Między swemi.

W jakim kraju? — W polskiej ziemi.

Czym ta ziemia? — Mą ojczyzną.

Czym zdobyta? — Krwią i blizną.

Czy ją kochasz? — Kocham szczerze.

A w co wierzysz? — W Polskę wierzę.

Coś ty dla niej? — Wdzięczne dziecię.

Coś jej winien? — Oddać życie.

(Władysław Bełza)

Zapraszam do obejrzenia krótkiej relacji z tego wydarzenia w Białymstoku.

Wracając do tematu walentynek to przypominają one czasy głębokiej komuny, która nakazywała szanowanie kobiet tylko w jednym dniu roku, czyli 8 marca, a potem znów zaprzęgała kobiety do kołchozowej, ciężkiej pracy.
Obecne walentynki wykazują podobieństwo do zamierzchłych, czerwonych czasów i dziwi medialne nagłośnienie tego jedynego dnia miłości do kobiet, a przez pozostałe 364 dni nawoływanie przez wszystkie, „jedynie słuszne” mendia do miłowania (przynajmniej szanowania) pedałów i transwestytów (również parlamentarnych).
W czasach komuny, kobiety dały się nabrać na hasło – „przodowniczka pracy”, tak teraz dały się nabrać na równouprawnienie, ech szkoda gadać, a damski niewolnik zasuwa jak męski do 67 roku i nawet nie może narzekać, bo niby same chciały!!
Kochajmy się cały rok, a nie jeden dzień.

Z miłosnym pozdrowieniem od białostockich budowlańców: