Śledztwo zakończone oficjalnym politycznym kłamstwem

Na przykładzie katastrofy lotu Siberia Airlines 1812 Tupolev 154M z 04.10.2001 r. Czy katastrofa smoleńska podzieli jej losy? Obawiam się że katastrofa smoleńska podobnie nie zostanie rozwikłana z przyczyn politycznych interesów. Oficjalny przekaz(lansowany oficjalnie do dziś): Tupolew Tu-154 M (RA-85693) wystartował z lotniska w Tel Awiwie, w stronę portu docelowego w Nowosybirsku. Maszyna wzniosła się na wysokość 36 000 stóp i weszła w korytarz powietrzny B-145 nad Morzem Czarnym. W okolicach półwyspu krymskiego w tym samym czasie odbywały się ćwiczenia wojskowe armii ukraińskiej. Jedna z rakiet 5W28E odpalona z zestawu S-200WE trafiła w Tupolewa, przez co nastąpiła dekompresja w kabinie pasażerskiej i wybuchł pożar. Samolot rozbił się w Morzu Czarnym i zatonął na głębokości 2000 m. Z obawy przed atakiem terrorystycznym lotnisko Tel Aviv - Ben Gurion i przestrzeń powietrzna zostały zamknięte na kilka godzin. Liczba ofiar - 78. Samolot przewoził pasażerów izraelskich, głównie imigrantów z Rosji, z lotniska Ben Gurion w Tel Awiwie do Nowosybirska, gdzie byli, aby odwiedzić krewnych na święta Sukot. "Rosyjscy eksperci badający przyczyny katastrofy samolotu pasażerskiego Tu-154 nad Morzem Czarnym, znajdują coraz więcej dowodów na potwierdzenie hipotezy, że przyczyną tragedii była ukraińska rakieta, wystrzelona z poligonu na Krymie. Dziś eksperci podali, iż w szczątkach samolotu odnaleźli odłamki rakiety." http://www.rmf24.pl/fakty/news-rosyjscy-eksperci-… Rosjanie obarczyli winą stronę Ukraińską, która miała podczas ćwiczeń zestrzelić samolot TU-154M rakietą typu S-200 WE(WEGA). Wega S-200 – radziecki przeciwlotniczy system rakietowy do zwalczania celów powietrznych na dużych dystansach (zasięg do 255 km, zależnie od wersji). Rakieta S-200 Wega wyposażona jest w cztery silniki startowe na paliwo stałe oraz silnik marszowy na paliwo ciekłe będące mieszaniną węglowodorów aromatycznych oraz dodatków stabilizujących - z utleniaczem w postaci stężonego 67% kwasu azotowego. Odpalanie rakiet odbywa się ze stacjonarnych (przewoźnych) wyrzutni naziemnych umiejscowionych na przygotowanych stanowiskach startowych. Rakieta posiada pasywny system naprowadzania, jest "prowadzona" na cel ze stacji naziemnej wiązką radiową. http://pl.wikipedia.org/wiki/S-200_Wega Wskutek nacisków politycznych rząd ukraiński w dniu 20 listopada 2003 zgodził się wypłacić odszkodowanie - umowa została podpisana między rządami Ukrainy i Izraela. Została ona później ratyfikowana przez krewnych ofiar, którzy zgodzili się na te warunki. Oprócz kwestii wynagrodzeń, umowa stwierdza, że "Ukraina nie jest prawnie odpowiedzialna za wypadek, który miał miejsce na jej terytorium i jest wolna od wszelkich zobowiązań w tym zakresie." Niektórzy rosyjscy krewni ofiar katastrofy odmówili przyjęcia warunków odszkodowania zaoferowanego przez Ukrainę. Wnieśli pozew cywilny przeciwko ukraińskiemu rządowi w sądzie Kijowskim. W dniu 21 czerwca 2004 r., rzecznik Głównego Urzędu Prokuratury Ukrainy stwierdził, że żadne z 11 badań kryminalistycznych dowodów przeprowadzonych do tej pory nie wykazało trafienia Tupolewa-154 M przez ukraiński pocisk więc śledztwo było dalej kontynuowane. Strona powodów utrzymywała, że dowodem w tej sprawie jest fakt wypłacenia odszkodowań stronie Izraelskiej. http://en.wikipedia.org/wiki/Siberia_Airlines_Fli… (wersja angielska pełniejsza) A JAK BYŁO NAPRAWDĘ? Rząd USA był źródłem pierwszych informacji o katastrofie Siberian Airlines Flight 1812. Według oświadczenia rządowego samolot został trafiony przez ukraińską rakietę. Amerykańscy urzędnicy wywiadu powiedzieli w wywiadzie dla Washington Post, że wystrzelenie rakiety zostało wykryte przez Agencję Bezpieczeństwa Narodowego USA, która prowadzi satelitarny rekonesans użycia takiej broni na całym świecie. Odpalenie rakiety wg ABN miało miejsce zaledwie kilka minut przed zniszczeniem samolotu. W sprawę zaangażowały się rządy państw, które miały interesy dyplomatyczne i wojskowe w regionie. USA: posiada swoją bazę wypadową dla amerykańskich interwencji wojskowych w regionie. (Transporty wojskowe USA 11.000 operacji specjalnych wojsk z Uzbekistanu w tym samym czasie, gdy samolot Siberan został „zestrzelony”.) Ukraina: Ukraiński minister obrony, Oleksandr Kuzmuk, podkreślał, że ”to niemożliwe, aby samolot zostały zestrzelony ponieważ wszystkie rakiety używane podczas wykonywania manewrów miały mechanizmy autodestrukcji w przypadku ich odejścia z kierunku lotu do celu.” "Kierunek odpalania i odległość nie odpowiadają miejscu przelotu samolotu i eksplozji, ani w teorii, ani w praktyce" powiedział rzecznik ukraińskiego Ministerstwa Obrony. "Wszystkie cele rakiet używanych podczas wystrzelenia zostały zarejestrowane przez odpowiednie urządzenia i osiągnięte”. Ukraiński dziennik Den skrytykował artykuły w prasie amerykańskiej i europejskiej, pisząc: "Jak tylko wieść o katastrofie rosyjskiego Tu-154 wybuchła wczoraj, kilka rosyjskich i zachodnich mediów przypisały winę ukraińskim siłom zbrojnym. Dokonano tego przy całkowitym braku oficjalnych informacji." Rosja: Rosyjscy urzędnicy początkowo próbowali winić za katastrofę bezimiennych terrorystów. Przekroje i płaszczyzny odzyskanego z Morza Czarnego kokpitu (prawie nienaruszonego) miały serię nakłuć w metalu przypominającego dziury od wybuchu bomby na pokładzie. Prezydent Rosji Władimir Putin przyjął plan amerykańskiej wojny przeciwko talibom w Afganistanie i starał się połączyć kampanię amerykańską przeciwko Osama bin Ladenowi z trwającą wojną Rosji przeciwko islamskim partyzantom w Czeczenii i w obliczu nacisków USA na teorię „rakiety” Putin poparł amerykański pogląd, podczas gdy rosyjscy wojskowi, którzy uczestniczyli w manewrach na Krymie monitorujący wystrzelenia rakiet nie zgłosili nieprawidłowości i uznali manewry za udane w raporcie. Amerykańska reakcja na tragedię była szczególna. W ciągu kilku godzin od wybuchu, zanim jeszcze jakiekolwiek fragmenty samolotu zostały znalezione, rząd USA ogłosił śmierć 78 osób i ubolewał z powodu zestrzelenia przez ukraińską rakietę samolotu TU-154M, wykluczając atak terrorystyczny. Reakcje w amerykańskich mediach, szczególnie w sieciach telewizyjnych, były wyraźnie wyciszone, bez sensacji, które zwykle towarzyszyły podczas tragicznych wydarzeń. Należy przypomnieć przeciwstawną sytuacją z katastrofy samolotu amerykańskiego 747. Boeing (TWA Flight 800), gdy uległ katastrofie media natychmiast uznały, że był to wynik wybuchu bomby podłożonej przez terrorystów. Teoria ta utrzymywała się przez prawie dwa lata, aż FBI była zmuszona przyznać, że katastrofa wynikała z wady budowy zbiornika paliwa i to było przyczyną eksplozji. Szybka interwencja USA, "próba narzucenia przyczyn", wybuchu w powietrzu i względna obojętność mediów mają polityczne wyjaśnienie. Katastrofa ma miejsce w momencie maksymalnego napięcia pomiędzy administracją Busha a rządem izraelskim. Zaledwie dwa dni po tym Departament Stanu ujawnił, że rząd Stanów Zjednoczonych jest gotów sankcjonować utworzenie państwa palestyńskiego(sic!), a kilka godzin potem Sharon wypowiedział adresowane do rządu USA słowa, porównując jego politykę wobec reżimów arabskich na Bliskim Wschodzie do Monachium i ustępstw Hitlera. Administracja Busha chciała się upewnić, że rząd izraelski nie może wykorzystać katastrofy jako oręża do kolejnych prowokacji konfliktów z państwami arabskimi nad rzekomym terroryzmem, a także zaburzenia kruchej koalicji ataku USA na Afganistan. W Izraelu istniały przesłanki, że sama katastrofa mogła być produktem rosnących napięć w regionie. Jerusalem Post opublikował komentarz na temat katastrofy pod niezwykłym tytułem "strzał Szarona ostrzeżenie", gdzie dziennikarze uzasadnili sugestię, że katastrofa samolotu pasażerskiego było ostrzeżeniem dla izraelskiego rządu, podkreślając wcześniejsze wypowiedzi Szarona porównującego Busha do Neville'a Chamberlaina. Reasumując rakieta S 200WEGA miała zasięg w zależności od modelu do 255 km a trafienie rzekome nastąpiło w odległości 320-340 km od baterii rakietowej, nikogo to nie interesowało i co gorsza nie interesuje za wyjątkiem rodzin ofiar. Polityczne cele państw zaangażowanych zostały osiągnięte: USA weszło do Afganistanu i udobruchało Izrael, Izrael osiągnął gwarancję, że USA nie poprze zabiegów Palestyny o autonomię. Rosja uzyskała usprawiedliwienie mordów na ludności Czeczeńskiej przez USA (walka z terroryzmem), a Ukraina rok po katastrofie uzyskała akces do NATO w Pradze. Podobnie sprawa niestety przedstawia się z katastrofą smoleńską - politycy i rządy zaangażowane mają swój interes polityczny, a ofiarami będą rodziny ofiar. Blogerzy chcący dojść do prawdy są często nazywani zwolennikami teorii spiskowych lub jak sugerują inni - „wyznawcami teorii żelaznej brzozy" lub "religii smoleńskiej".