Episkopat z ręką w nocniku

Wróciłem ze mszy św. podczas której kapłan odczytał oświadczenie Konferencji Episkopatu Polski w sprawie sprofanowania obrazu NMP na Jasnej Górze (http://episkopat.pl/?a=dokumentyKEP&doc=20121212_0). Wysłuchałem ze smutkiem i pewnym zażenowaniem głosu hierarchów, bowiem od razu naszła mnie refleksja, którą chciałbym skierować ku Pasterzom Kościoła katolickiego w Polsce. Gdzie byliście drodzy Biskupi, kiedy zwykli ludzie walczyli o pozostawienie krzyża w przestrzeni publicznej na Krakowskim Przedmieściu? Czy wsparliście ich swoim słowem? Nie, wy wysłaliście kapłanów, by w procesji przenieśli krzyż z ulicy do świątyni, robiąc tym samym dobrze władzy. Sam słyszałem młodego księdza, który w kazaniu mówił, że to ci starsi ludzie broniący miejsca krzyża na KP tenże krzyż sprofanowali. Gdzie byliście i czy krzyczeliście oburzeni, kiedy hordy barbarzyńców spod znaku Tarasa (nota bene zwykłego prymitywa), sikały do zniczy ustawionych pod Pałacem Prezydenckim, czy profanowały krzyż tworząc go z puszek po piwie marki "Lech"? Czy stanęliście zdecydowanie razem z popychanymi i wyszydzanymi starszymi ludźmi, którzy aktywnie nie wyrażali zgody na stawianie kolejnych małych kroczków prowadzących do tego, co się stało na Jasnej Górze? Czy słyszalny był Wasz głos sprzeciwu wobec wypowiedzi księdza Bonieckiego, popierającego usunięcie symbolu chrześcijaństwa z przestrzeni publicznej? Nie rońcie więc drodzy Pasterze dzisiaj krokodylich łez nad wrogością do religii i jej symboli, bo sami się do tego przyczyniliście.