Odmach

Przed śmiercią śp. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego modnym tematem mniemań były tzw. haki. W zestawieniu z aneksem Antoniego Macierewicza dotyczącym WSI, którego depozytariuszem był Prezydent właśnie, temat ten rozrósł się do rozmiarów katastrofy narodowej, by po jego śmierci spaść z "wokandy". Dzisiaj w tej sprawie panuje cisza, można by rzecz grobowa. Tymczasem od samego rana 10 kwietnia 2010 r. wokół Urzędu Prezydeckiego rozgrywał się wyścig z jednym płotem, którym stał się mimo woli sekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta Jacek Sasin, i którego na zawody celowo nie dowieziono - oraz z paroma płotkami, które zdążono zdemontować tuż po starcie. Nagrodą główną tego wyścigu był wieniec laurowy pod postacią zestawu kluczy do kasy pancernej, w której spoczywał ów aneks - dla wielu "woda życia". Z żyjących, zaszczytu jej posmakowania oficjalnie dostąpili: Antoni Macierewicz (główny inżynier filtrów), "Jezus" Maria Karol Bronisław (formalny prezydent III RP Komorowski), Grzegorz Juliusz Schetyna* oraz Bogdan Michał Borusewicz** (obaj chwilowo pełniący obowiązki prezydenta - zapewne pomysł szefa Don Francescoli'ego). W posiadaniu duplikatów wszystkich kluczy był pierwszy z Panów, klucz główny pozyskał skantowany hrabia - jeden z przefiltrowanych aneksem, a kluczyki pomocnicze marszałkowie Sejmu i Senatu. Wszyscy obwiesie swoje nagrody musieli zdeponować u Donalda Franciszka Tuska i w ten sposób zostali skutecznie zbalansowani. Tak się rzeczy mają do chwili obecnej. Tymczasem (P)aczka (O)bwiesiów zrobi wszystko co możliwe ale również i co niemożliwe, aby utrzymać się u władzy. Jeżeli w tej walce nie posłuży się aneksem będzie to oznaczało, że nie ma tam haków na Prawo i Sprawiedliwość. Na kogo zatem one są, łatwo wydedukować. Czy o sprawie wiedzą coś Ruso-Sowiety? Także łatwo wydedukować. Co to oznacza? Zapowiada się wewnętrzna rozgrywka w (P)aczce (O)bwiesiów i jej Tuz jeszcze pokaże jakie ma możliwości. Po tym jak w trakcie jednego z meczów, obrabiał on od tyłu kostki będącego przy piłce przeciwnika, można wnosić, że kości poniektórych zostaną nieźle poprzestawiane. Sędzią liniowym w tych zawodach ma być specjalista od targania po szczękach - sędzia międzynarodowy Aselaw. Kluczowa w tym wszystkim jest sytuacja Antoniego Macierewicza, którą niech przybliży niniejsza scenka: - Panie Marszałku (Józef Piłsudski) czy to nie za duże ryzyko takie wychodzenie i spacerowanie bez ochrony? - Nie sądzę. - Jak to przecież każdy może w takiej sytuacji do Pana podejść. A jak to będzie zamachowiec. Czy przykład Prezydenta Narutowicza tutaj nie wystarczy? - Sytuacja jest nieporównywalna. Na mnie nikt zamachu nie zrobi. Teoretycznie mogliby to uczynić komuniści ale oni też na to nie pójdą, gdyż wtedy Naród powywieszałby ich na latarniach. W ten prosty sposób doprowadziliby do końca agentury Sowietów w Polsce. To się nie opłaca i myślę, że w komunistach mam w związku z tym największych obrońców. - No nie wiem Panie Marszałku ...? ---------- * Kto wie czy znajomość w tej sprawie istoty rzeczy, nie jest powodem zmarginalizowania Grzegorza Juliusza. ** Jest to dziwna figura, która na pierwszy rzut oka wydaje się nie umieć zliczyć do pięciu. Podobno z powodu tego jednego człowieka stoczniowcy podjęli w 1980 r. drugą i to decydującą część strajku, której tak nie chciał Lech Wałęsa. Facet się trochę znegliżował opowiadając o swojej zmarłej żonie, działaczce NZZ, która przyszła kiedyś na randkę w czerwonych pantofelkach. Kiedy to mówił ta złość połączona ze spietraniem się w oczach. Widać, że gość nie zna się na kobietach. Wpadnij pan do Moniki Olejnik ona pana w sprawie pantofli uświadomi. A swoją drogą to z Bogdana Michała niezły pływak jest. Ten absolwent KUL, będący historykiem, do tej pory ani mru mru w sprawie wykorzeniających, szczególnie w Liceach, programów nauczania historii. Matematyk Krystyna Szumilas jest w tej sprawie tak operatywna jak niejaki Kuszelas - postać z Kabaretu Starszych Panów Przybory i Wasowskiego.