Hardy Bard Ryszard Makowski – piosenki i mini-wywiad

Byliśmy w kawiarni na Bednarskiej na ostatnim występie Ryszarda Makowskiego w tym miejscu (o czym niżej). Za zgodą artysty zarejestrowaliśmy występ i przedstawiamy jego fragmenty przeplatane mini-wywiadem jakiego nam udzielił. Artyście towarzyszył również jeden z „najlepszych polskich stand upperów” Paweł Dłużewski (fragmenty występu Pawła Dłużewskiego wkrótce).
Ryszard Makowski to legenda polskiego kabaretu. Karierę rozpoczynał w latach osiemdziesiątych w kabarecie studenckim, występował z kabaretem „Otto” w czasach jego największych sukcesów i był z nim związany przez ponad dekadę. Obecnie występuje z Kabaretem Pod Egidą Jana Pietrzaka, jak też solo, co, jak twierdzi, lubi najbardziej. Wydał płytę „Pęc ze śmiechu” oraz opublikował dwie książki „Miłość czy sport” oraz „Miłość czy pieniądze”. Przez sześć lat Ryszard Makowski pełnił funkcję dyrektora Domu Kultury Praga, został usunięty za opublikowanie piosenki „Platforma cię kocha”. Nie jest zaskoczeniem, że przez urzędników z Platformą związanych. "Wstęp do mediów w zasadzie zakazany albo reglamentowany. Na szczęście jest teraz internet." Do niedawna w środy można było zobaczyć artystę w kawiarni przy ulicy Bednarskiej, jednak występ na którym byliśmy był ostatnim w tym miejscu. Nie ma co kryć, że powodem rozstania były zastrzeżenia gospodarzy co do tematyki repertuaru... Przemiła atmosfera, dobra zabawa, chwile refleksji, jeżeli tylko będzie możliwość zobaczenia Ryszarda Makowskiego na żywo, gorąco polecamy.
Ze strony Ryszarda Makowskiego: Zacząłem od tego, że moje życie wypadło w dobrych czasach. Po pierwsze – nie było mi dane uczestniczyć w żadnych wojnach, ani powstaniach, co na tych ziemiach należy raczej do rzadkości. Zaliczyłem lata okupacji sowieckiej, ale coś przecież musiało się tutaj dziać. Stan Wojenny był okresem beznadziejnym, ale z drugiej strony zacząłem wtedy lepiej pisać satyry. Miejmy nadzieję, że jeszcze trochę da się tutaj wytrzymać bez konfliktów zbrojnych, chociaż to nigdy nie wiadomo. Po drugie – jestem pokoleniem współczesnym Janowi Pawłowi II. Żadne pokolenie Polaków nie miało Papieża i pewnie nie będzie miało. Nie jestem osobą nadmiernie praktykującą, ale Karol Wojtyła wyrastał zdecydowanie ponad przeciętność. W marcu 2009 roku wziąłem udział w telewizyjnym Wielkim Teście Historii o Janie Pawle II i czytając o nim zrozumiałem jaka to jest wielka osoba. Niestety nie byłem nigdy w Rzymie. Po trzecie – za mojego życia Polska odzyskała wolność. To też w dużej mierze zasługa Jana Pawła II. W 1989 r. wyzwoliliśmy się z pod okupacji sowieckiej. Upadło wielkie mocarstwo. Ta nasza wolność jest dosyć koślawa i Trzecia czy momentami Czwarta Rzeczpospolita, mankamentów ma co nie miara, ale to już od nas zależy jak spożytkujemy ten dar Boży. Nasza obecność w NATO i w Unii Europejskiej, przez moich rówieśników może być odbierana z kategorii since – fiction. Po czwarte – mogłem się zetknąć z naprawdę wartościową sztuką. Paradoksalnie bardziej za komuny, niż teraz. Dobre wzorce są najlepszą szkołą.
Strona Ryszarda Makowskiego: http://www.ryszardmakowski.art.pl/ Nowe piosenki można obejrzeć na stronie „Rzeczpospolitej” http://tv.rp.pl/katalog/szukaj?SearchQuery=Makows… .
Margotte, Bernard Bonus Tytułowy Hardy Bard