Katastrofa Smoleńska-trop współpracy w dokonaniu zamachu

Przywracasz mi wiarę w możliwość rozmowy na tym blogu, a nie wiecznego posądzania o jakiś trollowanie, którego nie rozumiem. Zadałeś mi trudne pytanie, o Kaczyńskiego, ono jest trudne, jak się chce naprawdę odpowiedzieć, a nie pleść jakieś emocjonalne bzdury. Zasadniczo to chyba jest jednak konflikt wartości, co powoduje, że inne rzeczy są ważne i inaczej się opisuje świat (bo też inaczej się go widzi). Kaczyński to dużej klasy polityk, jego klasa - jak na mój gust - polega na tym, że potrafił stworzyć narrację opisującą rzeczywistość. Tzn. potrafił opisac i zinterpretować świat w sposób swoisty, spójny i kompletny. Oczywiście, zgodnie z tym co uważał za ważne i słuszne (czyli z wartościami). No i zasadniczo ta narracja do mnie nie trafia zupełnie (i do wielu, wielu ludzi w Polsce, których nie ma co znieważać i wyzywać od ciemniaków i konformistów, tylko trzeba zrozumieć ich racje, przynajmniej spróbować). Nie sądzę, że tak jest że liberalizm jest wcielonym złem zawsze i wszędzie, że w Polsce rządzą układy i agenci - zawsze i wszędzie, nie uważam, że "okrągły stół" to był błąd i oszustwo, zmowa łżeelit. Nie uważam, że polską racją stanu jest prowadzenie polityki hisatorycznej. Nie uważam, że patriotyzm polega na współcześnie na bałwochwalczym stosunku do symboli i czytaniu Sienkiewicza zamiast Gombrowicza. W końcu nie sądzę, że ten rząd jaki mamy jest z gruntu do niczego, dla mnie jest bardziej przekonujący. I nie sądzę, że Komorowski jest przypadkowym prezydentem - został wybrany w wolnych uczciwych wyborach, w tych samych, w których Kaczyński zastosował niezwykle skuteczną socjotechnikę, by przekonać, że się zmnienił (omal mu nie wyszło!) Ja i mnie podobni odsuwaliśmy Kaczyńskiego od władzy w 2007 trochę ze strachu - że zaślepiony swoją fałszywą, wedle nas, narracją, nie dopuszczający żadnych innych wersji inrerpretacji rzeczywistości niż jego własna, zniszczy ten kraj. To tak w skrócie i upraszczając. pozdrawiam z Polski !

nie wyobrażam sobie, żeby były dwa - szczególnie konkurencyjne, ale myślę, że w czasach pokoju, w jakich udaje nam się żyć (przyznasz, że to cenny ewenement w historii najnowszej!) polega on przede wszystkim na uczciwej i solidnej pracy, płaceniu podatków, wypełnianiu obywatelskich i rodzinnych obowiązków i szerzej - obywatelskiego etosu polega na tym by zachowywać się honorowo, mówić prawdę, być tolerancyjnym dla innych, a jednocześnie mieć świadomość własnej odrębności i związanego z nią kanonu wyznawanych wartości i nie można go sprowadzić do wyznawania polityki historycznej czy czytania Sienkiewicza czy - co gorsza - pokrzykiwań bojówek Młodzieży Wszechpolskiej USA mnie nakłonił do tych wywodów - są niekompletne, a to skomplikowane zagadnienie, więc pewnie nie wyrażam się dostatecznie jasno może jeszcze tyle napiszę, że nie cenię sobie kindersztuby człowieka, który mówi rzeczy jawnie fałszywe, z pełną świadomością, za to w retoryce, którą zawsze tłumacze jego wypowiedzi potrafią odkręcić, nazwać "wiecową" albo "skrótem myślowym" itp. - dla mnie czymś takim było np. powiedzenie - "my stoimy tu gdzie kiedyś, a oni tam gdzie ZOMO", myślę, że tak nie wolno mówić nikomu co do polityki historycznej, to jedną z jej konsekwencji jest dla mnie obsesyjne wręcz (tak je postrzegam, wybacz, jeśli Cię to razi) tropienie w ludzkich życiorysach i przeszłości, tak osobistej jak i rodzinnej, jakichś związków ze starym reżimem, a co najgorsze - wyciąganie z tego zbyt daleko idących wniosków o charakterze oceniającyn człowieka (casus "dziadka z Wermahtu") - tego też nie wolno robić nikomu, zbyt trudna jest nasza historia, zbyt zawikłane relacje, żeby je sprowadzać do prostego schematu - nasz:nie nasz A Sienkiewicz, tak na zakończenie, to dość kiepski pisarz, obecnie trąci anachronizmami i na ikonę patriotyzmu w XXI wieku po prostu się nie nadaje pozdrawiam