„Bez wątpienia wśród producentów, reżyserów, szefów studiów i hollywoodzkich gwiazd występują znani Żydzi” - przyznaje sam Foxman. W Stanach Zjednoczonych elity żydowskie cieszą się niesamowitym dobrobytem. Co nie powinno szczególnie dziwić, to połączenie świetnej pozycji ekonomicznej i politycznej zrodziło w nich poczucie wyższości. Kryjąc się pod płaszczykiem Holokaustu, elity owe udają - a w swym własnym solipsystycznym święcie był może naprawdę w to wierzą- że są ofiarami, zaś wszelką krytykę odrzucają jako przejaw „antysemityzmu”. Tuż obok Izraela są one NAJWIĘKSZYMI INSPIRATORAMI ANTYSEMITYZMU we współczesnym świecie. Głaskać je po główce to żadne rozwiązanie. TRZEBA JE POWSTRZYMAĆ” –zaleca Norman G. Finkelstein.
Jak przeciwstawiać się rozprzestrzenianiu fałszywych oskarżeń i zwalczać takie naukowe patologie? – rozważa Piotr Gontarczyk w artykule "Wątpliwe oskarżenia" w najnowszym numerze Dorzeczy.
O tym, iż Żydzi zawiedli Żydów w czasie holocaustu II wojny pisał Baruch Milch, urodzony w Podhajcach w woj. tarnopolskim:
W każdym mieście stworzono dla Żydów Judenraty i zaczął się wstęp do dalszej gehenny. U nas ja też wybrany zostałem do Judenratu. W gruncie rzeczy Judenrat zaczął prowadzić politykę rabunkową w celu napełnienia własnych kieszeni i też tymi pieniędzmi podkupił władze i Gestapo, ale tylko w celu zabezpieczenia losu swego i najbliższej rodziny.
Żeby bezinteresownie Judenrat, któremu Żydowi pomógł, nie znam ani jednego wypadku. A o ile dział opieki społecznej od czasu do czasu któremu biedakowi pomógł, dając mu kilka złotych, to później ta kostka rzucona w gardle mu stanęła, gdyż tacy najbiedniejsi przy łapaniu do łagrów albo przy akcjach byli pierwszymi jako element będący dla Judenratu ciężarem, tak że nieszczęśliwcy już bali się ubiegać o pomoc, zdychając z głodu i zimna.
Do wykonania swoich niecnych czynów, jak ściąganie podatków i nałożonych kontrybucji, łapanie do lagrów, rewizje i napady na domy żydowskie, Judenraty używały swoich Ordnungsdienst, którym dawali procent z łupu, a ci w liczbie dziesięciu -piętnastu napadali na ludzi, bijąc w okrutny sposób, niszcząc, rabując cokolwiek się dało, a to ze straszną bezwzględnością. Prawo do tego dostali od Gestapo, które pono im zagroziło, że muszą się tak z Żydami obchodzić, inaczej to na nich się skrupi, a Żydzi gorzej na tym wyjdą.
Zaczęli się do JUDENRATU garnąć Żydzi o zimnej i egoistycznej krwi, ludzie wyzuci z wszelkich uczuć, moralności. Wszędzie powoływali do siebie ORDNUNGSDIENST, jako organ wykonawczy, składający się z najgorszych elementów, jak ROZBIJAKÓW, RZEŹNIKÓW, KONIARZY, TRAGARZY, których jakby dla komedii ubrano w mundury z gwiazdką dawidową na kaszkiecie, jako broń dano im porządne pałki do ręki i to miała być policja żydowska utrzymująca porządek Do większych przedsięwzięć Judenrat do pomocy wziął sobie często policję ukraińską, a nieraz i Niemców.
Jak się tylko przekonałem, że Judenrat został stworzony nie po to, żeby Żydom pomagać i ich zabezpieczyć, tylko PO TO, ŻEBY ICH ZNISZCZYĆ I WYPLENIĆ – według hasła Hitlera, który mówi: „Um Juden zu vernichten, muss man Juden haben” – zacząłem się pomału z JUDENRATU wycofywać –wspomina Baruch Milch.
Fatalnie się to na mnie odbiło, zaczęli mnie strasznie SZYKANOWAĆ PODATKAMI I ZABIERAĆ ROŻNE RZECZY Z DOMU, a później, gdy JUDENALTESTEREM został mianowany lekarz, to ten wyładował swoje osobiste porachunki na tle zawodowym, kompletnie mnie zniszczył. On właśnie też w wielkiej mierze PRZYCZYNIŁ SIĘ DO OSTATECZNEJ TRAGEDII MOJEJ RODZINY.
Kilka razy nasłał Niemców sprowadzających się do naszego miasta, aby objęli moje mieszkanie. Dwa razy o mało nie spowodował , że MNIE MIELI ZABRAĆ DO ŁAGRU, gdzie potrzebny był lekarz. Przed władzami gadał, że byłem donosicielem NKWD… (Baruch Milch, Szkodliwe robactwo ludzkości czyli mój testament po Hitlerjadzie, ŻIH w Warszawie)
To samo powiedziała Lucie Cytryn – Biler, córka właściciela 2 fabryk włókienniczych w Łodzi, która jako jedyna z rodziny przeżyła shoah. „Gdy któregoś dnia matkę zabrało gestapo na przesłuchania chciałam ją wykupić: ...poszłam, co za wredny, TAKI ŻYD bez żadnego wykształcenia, powiedział jaka jesteś ładna, rzucił się na mnie...to było straszne. Gdy wyszłam powiedziałam sobie trudno, jestem głodna, wszystko mnie boli ale moja mama wyjdzie. Po powrocie zastałam matkę całą czarną, BILI JĄ, BY POWIEDZIAŁA GDZIE JEST BIŻUTERIA CYTRYNÓW”.
W filmie Lucie wspomina wyzwolenie obozu przez Rosjan, którzy te ogolone, wychudzone więźniarki gwałcili, mimo, iż starsza, opiekująca się nimi w obozie kobieta starała się z nich zrobić maszkary na wzór dzwonnika z Notre Dame.
DO ŻYDÓW W AMERYCE MAM PRETENSJĘ, ŻE DOPIERO TERAZ ZACZYNAJĄ MÓWIĆ O SHOAH ALE PO WOJNIE ŻADNA ORGANIZACJA ŻYDOWSKA NIE UDZIELIŁA NAM POMOCY!
Czy to myśmy zabijali, to myśmy mordowali? TO NIEMCY ROBILI Z PREMEDYTACJĄ. Oni teraz krzyczą, że nie mają pieniędzy. Co oni zrobili z tym majątkiem, przecież w całej Europie byli i wywieźli co tylko mogli, U NAS NAWET ZĘBY ZŁOTE, GŁUPI NASZYJNIK Z MEDALIKAMI, KTÓRE DZIADEK KAŻDEJ Z NAS ZROBIŁ, I OBRAZY I BIŻUTERIĘ I WSZYSTKO. Przecież oni majątki zabrali, majątki wywieźli. Z naszej skóry robili kapelusze, z naszego tłuszczu mydło. Czy to można wybaczyć? Ten kto wybaczy powinien umrzeć tego dnia- kończy Lucie.
Czy manuskrypt Barucha Milcha (żydowskiego lekarza urodzonego w Podhajcach na ziemi tarnopolskiej, pracującego w szpitalu w Tłustem) „Szkodliwe robactwo ludzkości czyli mój testament po Hitlerjadzie” przechowywany w ŻIH w Warszawie :znany jest pani Engelking i panu Grabowskiemu?
„Taki mieliśmy początek…wszędzie wywiesili chorągwie sino-żółte, głoszące powstanie samoistnej Ukrainy. Ustanowili różne władze administracyjne, założyli swoją milicję ukraińską –Sicz, składająca się z wiejskich parobczaków i ciemnych elementów, a każdy drugi był starostą lub komendantem. Jak już wspomniałem , po wioskach wszystkich Żydów wymordowali, w miasteczkach tylko tych na kogo mieli oko. Okropne działy się rzeczy w innych miastach-we Lwowie, Tarnopolu, Czortkowei, Brzeżanach, Stanisławowie..Ukraińcy pierwsi dali przykład, pokazali drogę, tak że nie darmo Niemcy wyrazili się, że niejednego jeszcze od Ukraińców się mogą nauczyć…(Baruch Milch, Szkodliwe robactwo ludzkości czyli mój testament po Hitlerjadzie, ŻIH w Warszawie)