MASAKRY WIĘZIENNE - MASOWE ZBRODNIE KOMUNISTYCZNE POPEŁNIONE PRZEZ FUNKCJONARIUSZY NKWD

MASAKRY WIĘZIENNE - MASOWE ZBRODNIE KOMUNISTYCZNE POPEŁNIONE PRZEZ FUNKCJONARIUSZY NKWD – masowe zbrodnie komunistyczne popełnione przez funkcjonariuszy,NKGB I INNYCH SOWIECKICH FORMACJI NKWD, NKGB i innych sowieckich formacji po rozpoczęciu niemieckiej inwazji na ZSRR w czerwcu 1941. Ich ofiarą padli więźniowie polityczni przetrzymywani na okupowanych przez ZSRR terenach Polski, Litwy, Łotwy, Estonii i Besarabii, a także na terytorium ZSRR w granicach sprzed 17 września 1939. 24 czerwca 1941 ludowy komisarz spraw wewnętrznych Ławrientij Beria wydał rozkaz rozstrzelania wszystkich więźniów politycznych przetrzymywanych w zachodnich obwodach ZSRR, których ewakuacja w głąb kraju była niemożliwa. W ślad za tym rozkazem przystąpiono do masowej likwidacji osadzonych. Odbywała się ona w więzieniach, aresztach i obozach, a także na szlakach ewakuacyjnych. Masakry, których apogeum przypadło na miesiące letnie 1941, spowodowały prawdopodobnie kilkadziesiąt tysięcy ofiar, z czego około 20–30 tysięcy zamordowano na Kresach Wschodnich II Rzeczypospolitej. W większości wypadków winą za zbrodnie NKWD obarczono Żydów, których zgodnie ze stereotypem „żydokomuny” powszechnie utożsamiano z systemem sowieckim i stosowaną przezeń polityką terroru. Ujawnienie masakr więziennych sprowokowało serię brutalnych pogromów, zwłaszcza w Galicji Wschodniej. Sowieckie zbrodnie zostały także szeroko nagłośnione przez nazistowską propagandę i posłużyły Niemcom jako pretekst do rozpoczęcia masowych egzekucji Żydów.