Pod rozwagę zwolennikom JOWów..

Temat JOWów znów stał się aktualny i nawet na tym portalu pojawiły się wpisy popierające jednomandatową ordynację wyborczą. Nie będę teraz przytaczał wszystkich argumentów przeciwko temu rozwiązaniu. Przyjrzyjmy się tylko, jak mogłyby wyglądać wyniki wyborów prezydenckich, gdybyśmy zrezygnowali z konstytucyjnej zasady proporcjonalności.

Na początek rzut oka na wyborczą mapkę Polski. Pomarańczowy czy niebieski - którego koloru jest więcej?

I rzeczywiście, gdyby każdemu województwu, przypisać jeden głos elektorski (trochę na wzór amerykański), to zwyciężyłby Bronisław Komorowski, zdobywając 9 spośród 16 województw (56.25%).

Jednak jeśli zejdziemy teraz o piętro niżej w tej hierarchii, do powiatów (wraz z miastami na prawach powiatu), i przyporządkujmy każdemu powiatowi jeden głos elektorski. Wtedy, na podstawie ogłoszonych przez PKW wyników, zwycięża Andrzej Duda, zdobywając 199 spośród 380 powiatów (52.36%)

Widzimy więc, że gdy odchodzimy od zasady proporcjonalności, wynik wyborów zaczyna zależeć od przyjętej ordynacji – czy to ma sens, i czy aby nie kłóci się to ze zdroworozsądkowym poczuciem sprawiedliwości?

Przynajmniej dla mnie tak.

Poza tym, warto powiedzieć, że te wybory wygraliśmy dzięki olbrzymiej mobilizacji. Tam gdzie zwyciężał Andrzej Duda, tam frekwencja była, statystycznie, powyżej średniej. W ordynacji jednomandatowej nie ma znaczenia, czy w danym okręgu poszło np. 30 czy 50 procent uprawnionych, i tak każdy okręg ma jeden głos - ta sytuacja również kłóci się z elementarnym poczuciem sprawiedliwości, a dodatkowo demobilizuje wyborców.

Dlatego nie dajmy się oszukać! Zmian w Polsce nie dokona się poprzez mieszanie przy ordynacji. Zmiana musi się przede wszystkim dokonać w sercach Polaków, a temu, w co wierzę, będzie służyła prezydentura Andrzeja Dudy!